Η Ανεκτικότητα (Ρεν) δεν είναι δειλία, πόσο μάλλον να είναι η εγκατάλειψη του εαυτού κάποιου στην εναντιότητα. Η Ανεκτικότητα των μαθητών του Ντάφα είναι ευγενής· είναι η εκδήλωση της μεγαλειώδης, της άφθαρτης και της σαν διαμάντι σταθερότητας των όντων· είναι αντοχή για τον σκοπό της υπεράσπισης της αλήθειας· και είναι έλεος προς και σωτηρία για τα όντα που έχουν ακόμη ανθρώπινη φύση και ενάρετες σκέψεις. Η Ανεκτικότητα σίγουρα δεν είναι το χωρίς όρια δόσιμο ελεύθερου περιορισμού, το οποίο δίνει την δυνατότητα σε εκείνα τα κακά όντα που δεν έχουν πλέον ανθρώπινη φύση ή ενάρετες σκέψεις να κάνουν κακό χωρίς όρια. Με την Ανεκτικότητα κάποιος μπορεί να αφήσει τα πάντα για την Αλήθεια. Αλλά η Ανεκτικότητα δεν σημαίνει το να υπομένουμε τα κακά όντα – που δεν έχουν πια ανθρώπινη φύση ή ενάρετες σκέψεις – αψηφώντας και τους ανθρώπινους και τους θεϊκούς νόμους καθώς διαφθείρουν τα αισθανόμενα όντα και την ύπαρξη του Ντάφα σε διάφορα επίπεδα, και βεβαίως δεν είναι ή αγνόηση τρομερών εγκλημάτων. Το Τζεν, Σαν, Ρεν είναι ο Φα! Και Αυτή είναι η εκδήλωση του Μέγα Νόμου του Κόσμου στα διαφορετικά επίπεδα. Δεν είναι καθόλου κάποια ανθρώπινη θεωρία ή καθοδηγητική αρχή για κοινή ανθρώπινη ζωή, όπως το θεωρούν τα ανθρώπινα όντα. Αν το κακό έχει ήδη φτάσει στο σημείο όπου δεν μπορεί πια να σωθεί και να διατηρηθεί, τότε διάφορα μέτρα σε διαφορετικά επίπεδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να σταματηθεί και να ξεριζωθεί.
Το «Πηγαίνοντας πέρα από τα όρια της Ανεκτικότητας» περιλαμβάνεται στις αρχές του Φα. Είναι απλώς επειδή στην καλλιέργεια, οι μαθητές του Ντάφα πρέπει να περάσουν δοκιμασίες, το σίνσινγκ τους πρέπει να αναβαθμιστεί και πρέπει να αφήσουν όλες τις προσκολλήσεις ανάμεσα στους κοινούς ανθρώπους, που ο Δάσκαλος δεν έχει μιλήσει για την υπέρβαση των ορίων της Ανεκτικότητας. Μόλις ειπωνόταν, θα δημιουργούσε εμπόδια για τους ασκούμενους που είναι στην διαδικασία της καλλιέργειας. Συγκεκριμένα, θα τους καθιστούσε ανίκανους να χειριστούν τους εαυτούς τους σωστά εν μέσω της κακής δοκιμασίας του Ντάφα. Ωστόσο, ο τρόπος που ενεργούν τώρα τα κακά όντα δείχνει ότι είναι τώρα εντελώς χωρίς ανθρώπινη φύση και χωρίς ενάρετες σκέψεις. Μια τέτοια κακή δίωξη του Φα δεν μπορεί επομένως να γίνει πλέον ανεκτή.
Εξαλείφοντας εντελώς το κακό είναι για την Επανόρθωση του Φα και όχι ένα ζήτημα προσωπικής καλλιέργειας. Στην προσωπική καλλιέργεια, συνήθως δεν υπάρχει «υπέρβαση των ορίων της Ανεκτικότητας».
Λι Χονγκτζί
1 Ιανουαρίου 2001